Το όραμα

«Να ξαναγίνουμε οι επιστήμονες που ήμασταν»

 Με απλότητα και μεστό λόγο ο πρόεδρος του Πανελλήνιου Συνδέσμου Εργοληπτών Ηλεκτρολόγων Πτυχιούχων Ανωτάτης και Μέσης Εκπαίδευσης, κ. Εμμανουήλ Καυκαλάς, μιλάει στον «Ηλεκτρολόγο» για το σκοπό ύπαρξης του σωματείου καθώς και για την ομόνοια που θα πρέπει να διατρέχει όλους τους συναδέλφους του κλάδου έναντι σε οποιαδήποτε μορφή προσωπικής ανάδειξης η φιλοδοξίας.

Ο κ. Καυκαλάς, όντας ένα χρόνο πρόεδρος του σωματείου, μοιράζεται μαζί μας τα κύρια προβλήματα που απασχολούν τον κλάδο εκφράζοντας αισιοδοξία για την πάταξη των λαθρεγκαταστατών και επιδεικνύοντας δυναμική δράση στην αντιμετώπιση του ασφαλιστικού προβλήματος.

Όπως χαρακτηριστικά επισημαίνει, ο πρόεδρος του συνδέσμου,  προτεραιότητά του είναι να επιτευχθεί το έργο και να υλοποιηθεί το όραμα όλων των συναδέλφων, το οποίο είναι να γίνουν ξανά οι επιστήμονες που ήταν. Ποιος θα πράξει το έργο δεν έχει καμία σημασία, για τον κ. Καυκαλά, σημασία έχει απλώς να πραγματοποιηθεί.

Γι’ αυτό η διοίκηση του σωματείου πρόκειται να πράξει ό,τι χρειαστεί με θεμιτά πάντα μέσα.

Συνέντευξη στην Κατερίνα Παλαμήδη

κ. Καυκαλά είστε πρόεδρος εδώ και ένα χρόνο, τι είναι αυτό που θέλατε να αλλάξετε, σχετικά με την οργάνωση του συνδέσμου, όταν αναλάβατε την προεδρεία;

Τα πάντα! Έχω την αντίληψη πως δεν αρκεί μόνο να δουλεύουμε αλλά πρέπει να δείξουμε και αυτό που κάνουμε προς τα έξω προκειμένου να παρασύρουμε και κάποιους άλλους σε αυτό. Κάτι καλό που πράττει ένα άλλο σωματείο δεν είναι κακό να το κάνουμε και εμείς, απλά αξιοποιούμε τα καλά στοιχεία του καθενός και τα βελτιώνουμε.

Εγώ και οι συνάδελφοί μου μπήκαμε, στο σωματείο,  με κάποιες νέες ιδέες και στόχος μας είναι να φτάσουμε στο επίπεδο κάποιων άλλων σωματείων που έχουν, ήδη, υλοποιήσει, πριν από εμάς, ιδέες, οι οποίες με βρίσκουν απόλυτα σύμφωνο.

Επίσης, αυτό που θέλουμε να κάνουμε και θεωρούμε πολύ σημαντικό είναι το ξεκαθάρισμα του μητρώου μας.

Θα θέλετε να μας πείτε μερικά παραδείγματα;

Φυσικά. Πολύ καλό έργο έχει κάνει ο σύνδεσμος του Πειραιά, του Ηρακλείου και του νομού Χανίων καθώς και ο σύνδεσμος στην Εύβοια.

Επίσης, έργο κάνει ο ΣΕΗΕΑ, το ΣΕΚΗΑ, ο σύνδεσμος Θεσσαλονίκης και ο σύνδεσμος Μεσογείων Λαυρεωτικής καθώς και άλλα σωματεία της Ελλάδος που δεν θυμάμαι την στιγμή.

Είναι λογικό πως όταν πράττεις έργο κάνεις λάθη ενώ όταν δεν παράγεις οποιοδήποτε έργο σαφώς και δεν κάνεις κανένα λάθος.

Εμείς δεν θέλουμε να πορευόμαστε εκ του ασφαλούς θέλουμε να κάνουμε έργο και αν κάνουμε λάθη να μάθουμε από αυτά.

Να σας φέρω δυο παραδείγματα που αφορούν τον σύνδεσμο του νομού Χανίων και του Πειραιά.

Η διοίκηση του συνδέσμου Χανίων έβγαλε ένα έντυπο προσφοράς που αφορά την κοστολόγηση της εργασίας, την οποία και δίνουν στους πελάτες, με το σκεπτικό να πατάξουν τους λαθρεγκαταστάτες. Ήταν κάτι πολύ καλό.

Επίσης, ο σύνδεσμος του Πειραιά, δημιούργησε τράπεζα αίματος, κάτι που, επίσης,  ήταν πάρα πολύ θετικό.

Το σωματείο μας λειτουργεί πραγματικά εδώ και  5 χρόνια, δηλαδή από τότε που εντάχθηκε στην ομοσπονδία. Μέχρι τότε ήμασταν ένα σωματείο άλλων προδιαγραφών, ενώ τώρα είμαστε άλλων προδιαγραφών. Δεν έφταιγε κάποιος. γι’ αυτό παρά μόνο το ότι δεν είχαμε την ανεξαρτησία μας. Και ακόμα δεν είμαστε τελείως ανεξάρτητοι αλλά το προσπαθούμε. Τουλάχιστον τώρα είμαστε κατά 80% ανεξάρτητοι.

Μιλήστε μας για τα καίρια κλαδικά προβλήματα που απασχολούν το σωματείο σας.

Το έργο σχετικά την αξιοποίηση υλικών με προδιαγραφές έχει ήδη ξεκινήσει από τον πρώην πρόεδρο του σωματείου, τον κ. Ελευθέριο Σκαρή. Αυτό που θέλουμε είναι να βρούμε τα υλικά που τηρούν τις προδιαγραφές και να τα διαφημίσουμε στους συναδέλφους μας αλλά και να βρούμε τα υλικά που δεν τις τηρούν και δεν είναι ασφαλή.

Πολλές φορές έχουμε βρει τέτοια υλικά και έχουμε απευθυνθεί είτε σε εταιρίες είτε στην ομοσπονδία προσπαθώντας, με όποιο τρόπο μπορούμε, να βοηθήσουμε να αποσυρθούν προκειμένου να διαφυλαχτεί η ασφάλεια του πολίτη.

Τα σωματεία υπάρχουν για να λύνουν προβλήματα πριν γίνουν, για αυτό και προσπαθούμε να προβλέψουμε, όσο καλύτερα μπορούμε, αλλά και να αποφύγουμε προβλήματα που θα δημιουργηθούν στην πορεία, είτε αυτά αφορούν κάποια κακοτεχνία και οικονομική διαφωνία, είτε κάποια καταγγελία που θα γίνει από κάποιο πολίτη.

Αυτός είναι ο ρόλος του σωματείου, να δίνει ό,τι μπορεί και στους πολίτες αλλά και στους συναδέλφους.

Επίσης, βασικό, για εμάς, είναι να λύσουμε κάποια προβλήματα του παρελθόντος που σχετίζονται με το καταστατικό μας το οποίο δεν είναι ούτε βάσει του νόμου του 87’ ούτε του 92’.

Έχουμε προσπαθήσει σε τρεις συνελεύσεις για να αλλάξει αυτό αλλά, δυστυχώς, για 1 με 2 ψήφους δεν περνάει.

Το καταστατικό μας το οποίο δημιουργήθηκε το 88’ δεν έχει προσαρμοστεί με τον νόμο του 87’ και του 92’.

Τι ακριβώς αφορά το καταστατικό;

Οι νόμοι που αφορούν το καταστατικό σχετίζονται με την συνδικαλιστική μας δραστηριότητα, τον τρόπο υπόστασής μας, καθώς και με το τι πρέπει να κάνουμε και ποιος είναι ο ρόλος μας. Αυτό είναι κάτι που έχουν όλα τα σωματεία των ηλεκτρολόγων.

Πρέπει να δώσουμε ό,τι μπορούμε στον κλάδο και στους συναδέλφους μας και να συσπειρωθούμε ώστε να μην είμαστε ανταγωνιστές. Είναι καλό ο ένας συνάδελφος να βοηθάει τον άλλον, να ακούει τον άλλον, καθώς οι εμπειρίες να μεταφέρονται από τον έναν στον άλλον, είτε από τον νέο στον παλιό είτε από τον παλιό στον νέο. Γιατί ο νέος έχει την καινούρια τεχνογνωσία, την οποία δεν έχει ο παλιός, και ο παλιός έχει μια εμπειρία που ο νέος δεν την έχει.

Κατά την άποψή μου ο ένας συνάδελφος πρέπει να συμβαδίζει με τον άλλον.

Για μένα, προσωπικά, δεν έχει σημασία ποιος κάνει το έργο αλλά το έργο που κάνει.

Ακόμα, εστιάζω μονάχα στο τι κάνουμε αλλά και στο τι πρέπει να κάνουμε και όχι στο τι δεν κάναμε στο παρελθόν.

Πείτε μας για το έργο που έχετε ήδη πράξει η σκοπεύετε να πράξετε κατά τη διάρκεια της θητείας σας.

Προσπαθούμε να κάνουμε συχνά σεμινάρια γιατί πιστεύουμε πως η δια βίου μάθηση είναι ό,τι καλύτερο για εμάς τους ηλεκτρολόγους. Κάθε μέρα αλλάζουν τα δεδομένα και κάθε μέρα μαθαίνουμε και αν δεν προχωρήσουμε θα μείνουμε πίσω.

Είναι κάποια πράγματα που δεν έχουμε καταφέρει να κάνουμε ακόμα και θέλουμε να τα κάνουμε όπως είναι να οργανώσουμε ένα ταμείο αρωγής αλληλοβοηθείας και να δημιουργήσουμε μια τράπεζα αίματος.

Είναι μια ιδέα που έχουμε εδώ και ένα χρόνο και που δεν έχουμε υλοποιήσει ακόμα. Είναι κάτι που έπρεπε να το είχαμε κάνει, αλλά σε αυτό το διάστημα προέκυψαν πολύ σημαντικά προβλήματα όπως οι φωτιές του καλοκαιριού και οι πυρόπληκτοι συνάδελφοί μας.

Προσπαθούσαμε να βρούμε τι θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει για να προλάβουμε ένα τέτοιο κακό, τι θα μπορούσαμε να δώσουμε σε αυτούς τους ανθρώπους και να το είχαμε προβλέψει και όχι αφού συμβεί το κακό να τρέξουμε. Και από αυτό το κακό ξεκίνησε η ιδέα για την δημιουργία του Ταμείου αρωγής αλληλοβοηθείας.

Συμμετείχατε με κάποιο τρόπο στην ενίσχυση των πυροπαθών;

Ναι, συμμετείχαμε στην νταλίκα που απεστάλη, με ζωοτροφές.

Ακόμα, πήγαμε στις 27 Αυγούστου στην Πελοπόννησο για να ακούσουμε την πραγματική ανάγκη των συνανθρώπων μας την ώρα που έχουν την ανάγκη. Όχι εκ των υστέρων αλλά εκ των προτέρων.

Εκεί συναντήσαμε και δυο συναδέλφους, τον Σπύρο Μπόθο στο χωριό Μάκιστος και τον Βασίλη Βασιλόπουλο στο χωριό Φαναίτη.

Όταν βλέπεις έναν άνθρωπο 57 χρονών να λέει με καμάρι «Ήρθε το σωματείο μου» χωρίς να του έχουμε δώσει κάτι, απλά που πήγαμε εκεί για να δούμε τι μπορούσαμε να κάνουμε, αν μπορούσαμε, και να νιώθει πως πήγε ένας δικός του άνθρωπος, ένας συνάδελφός του, για μένα σημαίνει πολλά..

Το ότι πήγαμε εκεί την ώρα που καιγόντουσαν είναι το βασικότερο, το ότι δώσαμε μια επιταγή, είναι κάτι που θα μπορούσε να το έχει κάνει οποιοσδήποτε.

Αυτό που κάναμε δεν το κάναμε γιατί θέλαμε να διαφημιστούμε αλλά γιατί έπρεπε να το κάνουμε καθώς και για να παραδειγματίσουμε και κάποιους άλλους να το κάνουν. Αυτός ήταν ο πραγματικός στόχος.

Η αλήθεια είναι πως μια νταλίκα δεν έφτασε, ήταν λίγη.

Επίσης, δώσαμε και επιταγές στους συναδέλφους μας κ. Μπόθο 2000 ευρώ, κ. Βασιλόπουλο 1000 ευρώ και 1500 στην ομοσπονδία μας.

Οργανώνετε σεμινάρια στον σύνδεσμο; Αν ναι, ποια είναι η συμμετοχή των μελών σας σε αυτά;

Διοργανώνουμε πολλά σεμινάρια, γιατί πιστεύω πως μέσω αυτών υπάρχει ενημέρωση για την καινούρια τεχνογνωσία.

Για την περίοδο του Φεβρουαρίου έχουμε διοργανώσει επιμορφωτικά σεμινάρια που αφορούν, καθαρά, τους υπολογιστές.

Η συμμετοχή των μελών δεν είναι αυτή που θα ήθελα, θα επιθυμούσα να υπήρχε μεγαλύτερη ζήτηση, τόση που να μην υπήρχαν άλλες θέσεις να καλυφθούν.

Τα σεμινάρια γίνονται κάθε μήνα και αφορούν είτε τους υπολογιστές και στο πως θα γίνει καλύτερα η δουλειά μας μέσω αυτών. Επίσης πραγματοποιήθηκε ένα σεμινάριο που αφορά ένα καινούριο μηχάνημα το οποίο ελέγχει εάν έχει γίνει σωστή η εγκατάσταση. Στο, εν λόγω, σεμινάριο ήρθε τεχνικός από την Ολλανδία, ο οποίος μας παρουσίασε τον τρόπο λειτουργία του και τις δυνατότητές του.

Ποια είναι η θέση σας για το ασφαλιστικό;

Έχουν βάλει το μαχαίρι στο κόκαλο. Όταν εγώ πήγα και γράφτηκα στο ΤΕΒΕ, έκανα μια συμφωνία και μου είπαν πως θα πάρω κάποια συγκεκριμένα λεφτά. Όταν εγώ πληρώνω τον φορέα στην ώρα μου και έρχεται ξαφνικά κάποιος κρατικός ή μη κρατικός μηχανισμός και διαχειρίζεται με λάθος τρόπο τα λεφτά στο ΤΕΒΕ χωρίς να τα γυρίζει πίσω γιατί θα πρέπει να τα γυρίσω εγώ από το δικό μου ποσό; Εγώ τι φταίω; Εγώ δεν ήμουν συνεπής; Πρέπει να πάρω αυτό που δικαιούμαι

Δεν θα είχα πρόβλημα να ενοποιηθεί οποιοδήποτε ταμείο με οποιοδήποτε άλλο αρκεί να υπήρχαν οι ίδιες προδιαγραφές. Δεν μπορεί ένα ταμείο που δεν έχει τις προδιαγραφές του δικού μας ταμείου που ήταν το ΤΕΒΕ να είναι το ίδιο με εμάς, χωρίς αυτά που συμφωνηθήκανε. Αν γινόντουσαν αυτά που συμφωνηθήκανε, δηλαδή να εξυγιανθούν τα ταμεία, τότε δεν θα είχα κανένα πρόβλημα.

Γι’ αυτό και συμμετέχουμε σε οποιαδήποτε κινητοποίηση γίνεται από το ανώτατο όργανό μας.

Οι θέσεις μας είναι πάγιες σχετικά με το ασφαλιστικό και δεν έχει αλλάξει τίποτα.

Πως αντιμετωπίζετε το πρόβλημα των λαθρεγκαταστατών;

Οι λαθρεγκαταστάτες είναι ένα πάγιο πρόβλημα σε πανελλαδικό επίπεδο και όχι ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζει μονάχα το σωματείο μας.

Μια σωστή και ασφαλής εγκατάσταση βάσει των σωστών προδιαγραφών και των προτύπων, έχει ένα κόστος. Καλώς ή κακώς υπάρχει. Όταν κάποιος λαθρεγκαταστάτης δεν έχει τα έξοδα που έχουμε εμείς το αποτέλεσμα είναι να μειώνεται το κόστος και να δημιουργείται ένας μη υγιής ανταγωνισμός.

Για να κερδίσουν αυτοί οι άνθρωποι, οι οποίοι δεν είναι άνθρωποι καριέρας, ούτε τυχοδιώκτες αυτού του επαγγέλματος, το μόνο που κάνουν είναι να δημιουργούν προβλήματα σε εμάς. Οι εγκαταστάσεις δεν γίνονται σωστά και αυτό βαραίνει εμάς που κάνουμε σωστά τη δουλειά μας προσπαθώντας να αντεπεξέλθουμε στο κόστος, που εκείνοι ρίχνουν αλλά και στις συνθήκες διαβίωσής μας.

Την δραστηριότητα των λαθρεγκαταστατών προσπαθούμε, με διάφορα μέσα, να την πατάξουμε.

Οι λαθρεγκαταστάτες είναι το μείζον πρόβλημα ενός ηλεκτρολόγου εγκαταστάτη καριέρας, ο οποίος συνεχώς ενημερώνεται με σεμινάρια και παλεύει για τον κλάδο του.

Έχετε συνεργαστεί με τα υπόλοιπα σωματεία της Αθήνας προκειμένου να αντιμετωπίσετε το μείζον αυτό πρόβλημα;

Ναι. Έχουμε συνεργαστεί με τα υπόλοιπα σωματεία της Αθήνας και έχουμε ήδη φτιάξει ένα αυτοκόλλητο, για τα μαγαζιά, που πιστοποιεί πως είμαστε αδειούχοι ηλεκτρολόγοι εγκαταστάτες και μέλη της ομοσπονδίας καθώς αναγράφεται επάνω ο αριθμός της άδειάς μας, το όνομά μας αλλά και πότε λήγει η άδειά μας.

Η άδειά μας λήγει και πρέπει να ανανεώνεται κάθε τρία χρόνια.

Πως είναι η σχέση σας με τους άλλους συνδέσμους αλλά και με την ΠΟΣΕΗ;

Είναι πολύ καλές. Συνεργασία υπάρχει με όλους αλλά και με όσους δεν έχουμε συνεργαστεί σε οποιοδήποτε θέμα του κλάδου είμαστε πρόθυμοι να συνεργαστούμε. Και με την ομοσπονδία οι σχέσεις μας είναι, επίσης, πάρα πολύ καλές. 

Με την ομοσπονδία, το ΒΕΑ, την ΓΣΕΒΕΕ και με όποιον μπορεί να βοηθήσει το έργο αυτό, ανεξαρτήτου χρώματος, συνεργαζόμαστε.

Μιλήστε μας για τα μελλοντικά σας σχέδια.

Ένα όνειρο υπάρχει σε αυτό το σωματείο που είναι προσωπικό μου αλλά και όλου του συμβουλίου: «Να ξαναγίνουμε οι επιστήμονες που ήμασταν».

Γι’ αυτό το σκοπό θα κάνουμε ό,τι χρειάζεται και ό,τι πρέπει να κάνουμε, με θεμιτούς πάντα τρόπους.

Υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να κάνουν πράγματα για την δική τους προβολή, για κομματικούς λόγους κ.λ.π. εμάς δεν μας ενδιαφέρουν αυτά. Μας ενδιαφέρει να βρίσκουμε υποστηρικτές σε αυτά που θέλουμε να κάνουμε.. Το έργο είναι κοινό. Μας απασχολεί να γίνει το έργο και όχι ποιος θα το κάνει.

Ακόμα, θέλω να επισημάνω πως τα χρώματα είναι εκτός του σωματείου.

Υπάρχει αλληλοσεβασμός και αλληλοεκτίμηση.

Έξω από το σωματείο υποστηρίζω ένα χρώμα, μέσα στο σωματείο υποστηρίζω μονο το χρώμα του ηλεκτρολόγου.

                                                                              (Συνέντευξη  στο Περιοδικό "ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΟΣ" Μαρτίος 2008)