πικ-νικ

Τι κι αν δεν έγινε εφικτό, λόγω κρίσης, να πραγματοποιηθεί η καθιερωμένη ετήσια  Εκδρομή

Η οικογένεια  του Πανελληνίου γιόρτασε τη μέρα του Αγίου Πνεύματος  εξίσου ωραία……..

Το  πρωί της Δευτέρας 24-6-2013 ανήμερα του Αγ. Πνεύματος το δασάκι στο Δαφνί Αττικής γέμισε  ξαφνικά από κόσμο, γέλια, μουσικές και παιδικές φωνούλες. Ήταν η μεγάλη οικογένεια του Πανελληνίου  Συνδέσμου Εργοληπτών Ηλεκτρολόγων Πτυχιούχων Ανωτ & Μ. Τεχνικής Εκπαίδευσης που,   μετά από την τέλεση της πατροπαράδοτης αρτοκλασίας  στην Παναγίτσα Χαϊδαρίου, συγκεντρώθηκε εκεί για να γιορτάσει την « Ημέρα του Ηλεκτρολόγου» με ένα ωραίο πικ- νικ κάτω από τα δέντρα. Από την παρέα, βέβαια, δεν ήταν δυνατό να λείπουν  και οι «παππούδες» του Πανελληνίου Συνδέσμου Συνταξιούχων Ηλεκτρολόγων, οι οποίοι για μια  ακόμα φορά  έδωσαν τη δική τους ξεχωριστή νότα ευθυμίας και συντροφικότητας .

Η οργάνωση απίστευτη……. Ένας μεγάλος πάγκος γεμάτος από μπολ με σπιτικά φαγητά και γλυκά που είχαν ετοιμάσει οι γυναίκες της συντροφιάς. Τρία ψυγεία γεμάτα πάγο που σκέπαζε άφθονες μπύρες, αναψυκτικά, νερά, αλλά   και τα καθιερωμένα ρακόμελα  (επίσης σπιτικής παραγωγής). Σε άλλο πάγκο τα τάβλια….. σε παράταξη. Ακόμα και στερεοφωνικό με ηχεία πολλών βαττ! Αλλά και έξτρα  παραγγελία από γειτονική ψησταριά  για τους απαραίτητους μεζέδες . Γιατί πικ-νικ χωρίς ψητά δεν γίνεται……..

Το βασικότερο «συστατικό» όμως, ήταν η διάθεση με την οποία ήταν «οπλισμένοι» οι συνάδελφοι και οι οικογένειές τους . Τα καθημερινά μεγάλα προβλήματα πέρασαν για λίγες ώρες στο περιθώριο  και τη θέση τους πήραν τα καλαμπούρια, τα πειράγματα, το τραγούδι. Όλοι τους απόλαυσαν την φύση , γεύτηκαν τις λιχουδιές, τσούγκρισαν τα ποτήρια τους και αντάλλαξαν  ευχές για υγεία και καλύτερες μέρες.

Γ ια τους μικρούς και τις μικρές της παρέας, περιττό να πούμε ότι ήταν «η καλύτερή τους». Όταν με τα χίλια ζόρια κατάφεραν οι μαμάδες τους να τα «ξεκολλήσουν» από τις κούνιες ,τις τσουλήθρες και το κυνηγητό,  για να φάνε δυο μπουκιές, εμφανίστηκε από το πουθενά….. ο παγωτατζής! Ένας κλασικός παγωτατζής  με το καρότσι του , όπως παλιά , που γέμιζε τα χωνάκια το ένα μετά το άλλο  μέχρι να τελειώσει η γιορτή. Που μυαλό για φαγητό μετά…..

Γιατί πάνω απ΄όλα μετράει η καλή παρέα ..........................