Μ Ο Υ Σ Ε Ι Ο
Ι Σ Τ Ο Ρ Ι Κ Η Α Ν Α Δ Ρ Ο Μ Η
Ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα
Μας έγινε πρόταση συμμετοχής για την έκθεση ΕLECTROtec που θα πραγματοποιόταν στις 1 έως 4 Οκτωβρίου 2010.
Με την βοήθεια και την στήριξη του Δ.Σ. του Πανελληνίου Συνδέσμου Εργοληπτών Ηλεκτρολόγων οι παππούδες μας κος Κισσανδράκης Γεώργιος και κος Σκαρής Ελευθέριος μοιράζονται χώρο του περίπτερου με την Π.Ο.Σ.Ε.Η. (επί της προεδρίας κου Δάρρα Ευστάθιου) και για πρώτη φορά, εκθέτουν τα πρώτα δείγματα που έχουν συγκεντρώσει με πολύ ζήλο και πολύ αγάπη για το επάγγελμα του ηλεκτρολόγου από τα πρώτα βήματά τους ως ηλεκτρολόγοι.
Λόγω της μεγάλης επισκεψιμότητας και του μεγάλου ενδιαφέροντος που έδειξαν καθηγητές και μαθητές τεχνικών σχολών που επισκέφθηκαν την έκθεση, οι παππούδες μας μετά από λίγους μήνες θέλοντας να βοηθήσουν τη νέα γενιά ηλεκτρολόγων, ξεκίνησαν εκπαιδευτικές ημερίδες σε διάφορες σχολές, όπως το Σ.Ε.Κ. Χαλκίδος, Ι.Ε.Κ. ΑΚΜΗ, Τριημερίδα Σιβιτανιδείου Σχολής, κ.τ.λ.
Μετά από 2 χρόνια, ήρθε και η πρόταση να συμμετάσχουμε, με δικό μας πλέον περίπτερο, στην Έκθεση του 2012 που πραγματοποιήθηκε στις 4 έως 7 Οκτωβρίου στο Metropolitan Expo. Η διοίκηση και τα μέλη του Συνδέσμου δημιούργησαν με πολύ μεράκι έναν ξεχωριστό χώρο, ο οποίος περιλάμβανε πλήθος εκθεμάτων (εργαλεία, μηχανήματα, κ.λ.π), ηλεκτρολογικό υλικό παλαιοτέρων εποχών, που εξιστορούσαν τη διαδρομή του επαγγέλματος στο χρόνο, κάτι το οποίο ήταν ακόμα πιο ενδιαφέρον.
Πολλοί εκπρόσωποι των σχολών ηλεκτρολογίας δήλωσαν και πάλι το ζωηρό ενδιαφέρον τους για μια μόνιμη συνεργασία με το Σύνδεσμο, στα πλαίσια της περαιτέρω επιμόρφωσης των μαθητών.
Και το όνειρο για το 1Ο Μουσείο Ηλεκτρισμού, ξεκινά...
Παράλληλα ξεκινάει και η πρώτη εκπομπή στον τηλεοπτικό σταθμό BLUE SKY «Ο Ηλεκτρολόγος σπίτι σας».
Κατόπιν μεγάλων προσπαθειών και μεγάλης επιμονής, κατορθώνουν να τους παραχωρήσει ο Ο.Α.Ε.Δ. μια αίθουσα στο Κ.Ε.Τ.Ε.Κ. Ρέντη, στην οποία αρχίζουν να δημιουργούν το Μουσείο από την αρχή…..
Και όλα αυτά, τόσο με την στήριξη του Προέδρου κου Μάνου Καυκαλά, όσο και σύσσωμου του Δ.Σ του Πανελλήνιου Συνδέσμου.
Στις 8 έως 11 Μαΐου 2014, πραγματοποιήθηκε η Έκθεση ELECTROTEC στο Metropolitan Expo, στην οποία, για άλλη μια φορά, Πανελλήνιος και «παππούδες» έχουν το δικό τους περίπτερο «Το παρελθόν και το Μέλλον του επαγγέλματος», εκθέτοντας ένα δείγμα μόνο από το μουσείο Ηλεκτρισμού….
Και το Μουσείο δημιουργήθηκε….
Το όνειρο πραγματοποιήθηκε …..
Ο Σκοπός μας Ολοκληρώθηκε .…
Τα Εγκαίνια του Μουσείου Ηλεκτρισμού πραγματοποιούνται στις 18 Οκτωβρίου 2014 στο Κ.Ε.Τ.Ε.Κ. Ρέντη.
Έννοιες όπως αυτές του παρόντος, του μέλλοντος και του παρελθόντος, δεν έχουν πλέον επιστημονικά νόημα. Στην σύγχρονη επιστημονική πραγματικότητα, το εδώ είναι παντού, και το τώρα ταυτίζεται με το χθες και το αύριο.
Η φαντασία είναι σημαντικότερη από την γνώση. Η μόνη πηγή γνώσης είναι η εμπειρία.
Μάθετε από το χθες, ζήστε το σήμερα, Δημιουργήστε για το αύριο. Ο διαχωρισμός ανάμεσα στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, είναι μια αυταπάτη.
Το σύνολο των καταξιωμένων δραστηριοτήτων και πράξεων των ανθρώπων που γνωρίζουν, και των οποίων το λιθάρι είτε είναι μικρό είτε μεγάλο, αξίζει και συμβάλει στο χτίσιμο του οικοδομήματος του ανθρώπινου πολιτισμού.
Ο πολιτισμός της αξιοκρατίας, είναι αυτός που βοηθά να «σηκωθούμε λίγο ψηλότερα». Εκεί απ’ όπου μπορεί να δει κανείς «τα μάρμαρα να λάμπουν στον ήλιο, τη θάλασσα να κυματίζει».
Είναι επιτακτική ανάγκη όλοι μαζί ενωμένοι να μαζέψουμε τα κομμάτια μας, από τα χαλάσματα αυτής της κρίσης. Να σηκωθούμε όρθιοι και να προχωρήσουμε μπροστά. Θα κατανοήσουμε επιτέλους ποιοι είμαστε; Θα εκτιμήσουμε το μέρος που ζούμε;
Δώσε το στίγμα της πορείας, καπετάνιε. Χωρίς καθυστερήσεις. Γιατί θέλουμε να προχωρήσουμε. Γιατί θέλουμε κι εμείς να μπορούμε να συνεχίσουμε.
Στη μέχρι σήμερα πορεία της ανθρωπότητας, η ανάπτυξη εμφανίζεται άμεσα συνδεδεμένη ή ακόμα και εξαρτημένη από τις εξελίξεις στον τομέα της ενέργειας. Η παγκόσμια κατανάλωση ενέργειας προσδιορίζεται από μια σειρά παραμέτρους, εξοπλισμό, τις δομές της παραγωγικής βάσης, τις διαμορφωμένες καταναλωτικές συνήθειες σε συνδυασμό με την αποδοτική λειτουργία του συστήματος και την ικανότητα εξοικονόμησης ενέργειας.
Οι δραστηριότητες γύρω από την ενεργειακή αλυσίδα, εξόρυξη, μεταφορά, μετατροπή, τελική χρήση ενέργειας, είναι η αιτία για μια σειρά δυσμενών περιβαλλοντικών επιπτώσεων όπως: Η διαταραχή και η αλλαγή χρήσης του εδάφους, η καταστροφή οικοσυστημάτων, η ρύπανση των ακτών, η μόλυνση του εδάφους, το νερό και τον αέρα, με άμεσες συνέπειες στην υγεία των ανθρώπων. Το ζήτημα των περιβαλλοντικών επιπτώσεων από την χρήση της ενέργειας έχει αναχθεί σε μείζον θέμα για την ενεργειακή πολιτική.
Τα μεγάλα πλεονεκτήματα του ηλεκτρισμού (υψηλή παραγωγικότητα και καθαριότητα, εύκολη μεταφορά και διανομή σε επιθυμητά μεγέθη, δυνατότητα άμεσης χρήσης) σε συνδυασμό με την ταχεία ανάπτυξη συσκευών καθημερινής χρήσης και μηχανολογικού εξοπλισμού που καλύπτει το σύνολο σχεδόν των παραγωγικών αναγκών, είχαν ως αποτέλεσμα τη μεγέθυνση της ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας με ρυθμούς πολλαπλάσιους αυτών της ζήτησης πρωτογενών μορφών ενέργειας και τον υπερδιπλασιασμό του ποσοστού της πρωτογενούς ενέργειας που καλύπτει τις ανάγκες της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας.
Από το ξεκίνημα της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας 1880 μέχρι το 1990 παράχθηκε το 68,3% από θερμικούς σταθμούς το 24,1% από υδροηλεκτρικούς σταθμούς και το 7,5% από πυρηνικούς σταθμούς. Από τις διάφορες μορφές ενέργειας η ηλεκτρική ενέργεια παρουσιάζει τους ταχύτερους ρυθμούς ανάπτυξης.
Με την εμφάνιση του ηλεκτρισμού, η βιομηχανία θα γνωρίσει μια καινούργια τεχνολογική επανάσταση. Αλλάζει η πηγή ενέργειας που χρησιμοποιείται στην παραγωγή και στις μεταφορές. Δίπλα στον γαιάνθρακα και στον ατμό, που κινούσαν μέχρι τότε τους τροχούς και τις μηχανές, εμφανίζονται το πετρέλαιο και ο ηλεκτρισμός. Η χαλυβουργία δέχεται νέα ώθηση στην παραγωγική διαδικασία. Ο χάλυβας γίνεται η πρώτη ύλη της βιομηχανίας.
Η ηλεκτρόλυση του βωξίτη επιτρέπει τον μετασχηματισμό του αλουμινίου σε φθηνή πρώτη ύλη για την βιομηχανία. Η χημική βιομηχανία γνωρίζει την πρώτη μεγάλη ανάπτυξή της. Με αποτέλεσμα το κάρβουνο και το βαμβάκι, που κυριαρχούσαν επί έναν αιώνα, να παραχωρήσουν την θέση τους στον χάλυβα και στην παραγωγή μηχανών και αυτοκινήτων. Πολλές νέες επιχειρήσεις θα ιδρυθούν και θα κυριαρχήσουν τα γιγαντιαία συγκροτήματα.
Ο ηλεκτρισμός επιβάλλει μακροπρόθεσμα νέες δομές στην οικονομική και κοινωνική ζωή. Η ανάπτυξή του συνδέεται στενά με την κρατική εξουσία. Από τα πρώτα βήματά της η παραγωγή και διανομή ηλεκτρικής ενέργειας προκάλεσε την επέμβαση του κράτους. Δοκιμάστηκαν διάφορες εναλλακτικές λύσεις ανάμεσα στην ελευθερία και στον έλεγχο του τομέα αυτού, ανάμεσα στην ιδιωτική πρωτοβουλία και στην δημόσια επιχείρηση. Η παραγωγή της ηλεκτρικής ενέργειας αναπτύχθηκε σε ορισμένες προνομιακές περιοχές. Οι περιοχές αυτές διαφέρουν ανάλογα με το είδος της ηλεκτρικής ενέργειας αν δηλαδή είναι θερμική ή υδραυλική.
Από τους τόπους παραγωγής η ηλεκτρική ενέργεια μεταφέρεται στην κατανάλωση με τοπικά ή διασυνδεμένα εθνικά ή και υπερεθνικά δίκτυα. Έτσι η μελέτη της ανάπτυξης της παραγωγής και των δικτύων διανομής ηλεκτρικής ενέργειας περνάει μέσα από την μελέτη της τοπικής ιστορίας κάθε περιοχής.
Η μελέτη του ηλεκτρισμού απαιτεί πολλαπλές προσεγγίσεις, γιατί διαπερνά όλες τις μορφές ανθρώπινης δραστηριότητας.
Δεν αρκεί επομένως να μελετήσει κανείς τον ηλεκτρισμό μόνο ως μία βιομηχανική μονάδα παραγωγής. Μια συνολική θεώρηση της ανάπτυξης του ηλεκτρισμού από την ιστορική άποψη προϋποθέτει πριν απ’ όλα την μελέτη των τεχνικών που αναπτύχθηκαν, ώστε η ενέργεια αυτή να δαμαστεί από τον άνθρωπο και να αποτελέσει στα χέρια του χρήσιμο εργαλείο. Πρέπει ακόμα να ερευνηθεί η εκπαίδευση, οι συνθήκες εργασίας, ό,τι γενικά αφορά τους εργαζόμενους και την συνδικαλιστική δραστηριότητά τους, η εικόνα του καταναλωτή ηλεκτρικής ενέργειας, η βιομηχανία που παράγει υλικά και μηχανήματα, η κατασκευή των υδροηλεκτρικών μονάδων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, και όχι μόνον.
Η ηλεκτρική ενέργεια είναι δευτερογενής. Συνεπώς, έχει ανάγκη από πρωτογενείς πηγές ενέργειας. Τέτοιες πηγές ενέργειας είναι το νερό, το πετρέλαιο, οι γαιάνθρακες, ο λιγνίτης, η πυρηνική ενέργεια, οι Α.Π.Ε. (ανανεώσιμες πηγές ενέργειας). Τεχνολογικά η Ελλάδα εξαρτιόταν στον τομέα αυτό, απόλυτα από τον ξένο παράγοντα. Προϋπόθεση λοιπόν για την ανάπτυξη της βιομηχανίας αυτής ήταν η εισαγωγή της τεχνολογίας.
Οι βιομηχανίες παραγωγής και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας απαιτούν για την κατασκευή και τον εξοπλισμό τους σημαντικές επενδύσεις.
Η ενέργεια είναι ίσως η ουσιωδέστερη των «πρώτων υλών» που χρησιμοποιεί ο άνθρωπος και η παραγωγή, μεταφορά και χρήση της είναι στενά συνδεδεμένη με το περιβάλλον, την υγεία, την ευημερία, την οικονομία και την παγκόσμια ειρήνη.
Τα ενεργειακά προβλήματα, όπως μάλιστα έχουν διαμορφωθεί τον τελευταίο καιρό, απαιτούν ολοκληρωμένη εθνική ενεργειακή πολιτική και συντονισμένες προσπάθειες αξιοποίησης των ενδογενών ανανεώσιμων πηγών ενέργειας της χώρας μας.
Η εξοικονόμηση ενέργειας μπορεί να επιτευχθεί με πολλά μικρά και συντονισμένα βήματα που αφορά όλα τα στρώματα και όλες τις δραστηριότητες της κοινωνίας.
Νερό: Αναντικατάστατο συστατικό του πλανήτη μας.
Στο πρόβλημα των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα (CO2) της κλιματικής αλλαγής και της υπερθέρμανσης του πλανήτη, έχει προστεθεί τώρα ιδιαίτερα απειλητικό και το φάσμα της λειψυδρίας.
Η αλόγιστη χρήση του νερού (Η2Ο), αλλά και της εκμετάλλευσης του περιβάλλοντος ευρύτερα, με τις παρενέργειες στους υδάτινους πόρους, στον υδροφόρο ορίζοντα, έχουν οδηγήσει σε κρίσιμη κατάσταση.
Η απειλή μιας επερχόμενης λειψυδρίας, προβάλλεται έντονα στο προσκήνιο της επικαιρότητας τον τελευταίο καιρό, καθώς σε ορισμένες περιοχές η έλλειψη πόσιμου νερού ή νερού για καλλιέργειες αποτελεί πηγή δεινών. Το πρόβλημα άρχισε να διαφαίνεται πριν πολλά χρόνια, σε παγκόσμια κλίμακα, αλλά και στη χώρα μας. Αρκεί να θυμίσουμε τα όσα συνέβαιναν στις αρχές της δεκαετίας του 1990, τα οποία είχαν προκαλέσει τότε τη λήψη σειράς μέτρων από το κράτος για τον περιορισμό της κατανάλωσης νερού και στη μεγάλη ενημερωτική εκστρατεία με σύνθημα «προσέχουμε για να έχουμε».
«Όπως όμως συχνά παρατηρείται, μόλις το ζήτημα της ανεπάρκειας νερού εκείνης της περιόδου καταλάγιασε, μαζί του ατόνησαν και εν συνεχεία εξέλιπαν η εγρήγορση και η ενεργή φροντίδα για αντιμετώπιση του προβλήματος, το οποίο είχε μεν προσωρινά μετριασθεί, αλλά εξακολουθούσε να υφίσταται. Και τα μηνύματα για διαγραφόμενη επιδείνωσή του ήταν ξεκάθαρα. Έστω και αν λίγοι λίγο το άκουγαν.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, το 86% περίπου και πλέον της κατανάλωσης αφορά στον αγροτικό τομέα.
Παγκόσμιες αντιπαραθέσεις σημειώνονται για το πετρέλαιο ή άλλα πολύτιμα για την ανθρωπότητα ορυκτά, ή ακόμα, για την κυριαρχία σε γη και θάλασσα. Τίποτα όμως δεν είναι πιο πολύτιμο από το νερό. Το φρέσκο, τρεχούμενο νερό είναι απαραίτητο για την ύπαρξη της ζωής πάνω στην γη και, καθώς δεν υπάρχει τίποτα άλλο που να μπορεί να το υποκαταστήσει, είναι κυριολεκτικά αναντικατάστατο. Παρόλο που το νερό δεν έχει «τιμή» είναι το πιο πολύτιμο υλικό που έχουμε. (Γιατί πληρώνουμε το νερό; Το νερό μπορεί να είναι ένα ελεύθερο αγαθό, αφού η φύση μας το προσφέρει δωρεάν, η αποθήκευσή του όμως στους ταμιευτήρες, η μεταφορά του, οι διαδικασίες για τον καθαρισμό του στις εγκαταστάσεις επεξεργασίας νερού, και η διανομή του μέσω των δικτύων αγωγών έχουν μεγάλο κόστος. Γι’ αυτό το λόγο το νερό έχει τιμή και πωλείται).
Δεν είναι υπερβολή ότι το νερό είναι το αίμα του πλανήτη μας.
Όπως το αίμα δίνει ζωή στον ανθρώπινο οργανισμό, έτσι και το νερό είναι ο συνεκτικός ιστός ανάμεσα στο περιβάλλον, το κλίμα και τον άνθρωπο. Η κλιματική αλλαγή, για την οποία τόσος πολύς λόγος γίνεται τελευταία, έχει επηρεάσει την ποσότητα του διαθέσιμου νερού και την ζήτησή του. Και ένα μικρό παιδί μπορεί να καταλάβει τι συνέπειες μπορεί να έχει για τον πλανήτη μας η διαταραχή στην ισορροπία των υδάτινων πόρων.
Η κλιματική αλλαγή, δηλαδή η άνοδος της θερμοκρασίας του πλανήτη λόγω του φαινομένου του θερμοκηπίου, επιδρά δραματικά στον κύκλο του νερού. Από την πλευρά της προσφοράς, επηρεάζει τον κύκλο αυτό άμεσα και μέσω αυτού την ποσότητα και την ποιότητα των υδάτινων πόρων που είναι διαθέσιμος για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες των κοινωνιών και των οικοσυστημάτων. Το λιώσιμο των παγετώνων και η άνοδος της στάθμης της θάλασσας από τη μια μεριά, η αύξηση της θερμοκρασίας του νερού και οι μεγάλες περίοδοι ξηρασίας από την άλλη, είναι παράγοντες που επιδρούν στην ποσότητα του διαθέσιμου νερού. Όσον αφορά τη ζήτηση, η αύξηση της θερμοκρασίας δημιουργεί μεγαλύτερες αρδευτικές ανάγκες και επομένως μεγαλύτερη ανάγκη για νερό.
Η φύση «έκρινε» ότι η προσφορά ύδατος θα είναι συγκεκριμένη. Η ζήτηση βαίνει ολοένα αυξανόμενη, καθώς ο πληθυσμός της γης αυξάνεται καθημερινά και διεκδικεί πρόσβαση σε τρεχούμενο και καθαρό νερό. Το 2030 περισσότεροι από πέντε δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν θα έχουν πρόσβαση σε αξιόπιστο σύστημα καθαρισμού του νερού. Το 2050 ο παγκόσμιος πληθυσμός θα έχει ξεπεράσει τα εννέα δισεκατομμύρια, ενώ η ζήτηση για νερό θα αυξηθεί κατά 64 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα ετησίως.
Η κατάσταση μοιάζει λοιπόν να είναι εκρηκτική.
Σήμερα η UNESCO υποστηρίζει ότι στις αναπτυσσόμενες χώρες το 80% των ασθενειών συνδέονται με το νερό, γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα τουλάχιστον τρία εκατομμύρια άνθρωποι να χάνουν την ζωή τους κάθε χρόνο εξαιτίας της κακής ποιότητας του πόσιμου νερού που καταναλώνουν.
Τρόπος για να αυξηθεί η ποσότητα και η ποιότητα του διαθέσιμου νερού από μόνη της, δεν υπάρχει. Χρειάζεται η συμβολή του ανθρώπου σε αυτό. Κατά πολλούς τρόπους.
Η αφαλάτωση είναι μια ελπιδοφόρος προοπτική, αφού έχουν αναπτυχθεί νέες τεχνολογίες που έχουν μειώσει σημαντικά το κόστος. Παραμένει όμως μια ακριβή λύση, ιδιαίτερα επειδή καταναλώνει μεγάλες ποσότητες ενέργειας.
Ως πιο «απλή» λύση φαντάζει λοιπόν ο έλεγχος και η μείωση της ζήτησης, από τις απλές καθημερινές συνήθειες στο μπάνιο, ως την αλλαγή των σπάταλων συνηθειών στο πότισμα των καλλιεργούμενων εκτάσεων.
Ακόμα όμως και αν καταφέρουμε να περιορίσουμε την σπατάλη του νερού και εφαρμόσουμε πιο σύγχρονες μεθόδους για την διαχείρισή του, τα προβλήματα θα συνεχίσουν να υφίστανται, την στιγμή που άλλες μεγάλες πληθυσμιακές ομάδες υποφέρουν από πλημμύρες από έλλειψη ή απηρχαιωμένα συστήματα αποχέτευσης. Εάν θέλουμε να λύσουμε αυτά τα προβλήματα, μπορούμε. Όπως έχουμε καταφέρει να λύσουμε τόσα άλλα προβλήματα, λιγότερο σοβαρά από την έλλειψη νερού, έτσι μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε και αυτό. Και αν τα καταφέρουμε, τότε θα έχουμε κάνει ένα πολύ μεγάλο βήμα για την εξάλειψη των δύο μεγαλύτερων προβλημάτων της ανθρωπότητας, των ασθενειών και της φτώχειας, που συνδέονται με την έλλειψη ή και την κακή ποιότητα του νερού.
Το «υδατικό αποτύπωμα» της Ελλάδος είναι διπλάσιο από το διεθνή μέσο όρο, με 2.390 κυβικά μέτρα ανά κάτοικο ετησίως. Αυτό σημαίνει ότι η χώρα μας έχει τη δεύτερη μεγαλύτερη κατανάλωση νερού στον κόσμο μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Σύμφωνα με στοιχεία του δικτύου «Μεσόγειος SOS» η μέση ημερήσια κατανάλωση νερού στην Ελλάδα ανέρχεται στα 145 λίτρα ανά άτομο, ενώ θα μπορούσε να περιορίζεται στα 50 λίτρα, εάν χρησιμοποιούσαμε πιο σύγχρονες τεχνολογίες οικιακής διαχείρισης του νερού, κάνοντας παράλληλα λελογισμένη χρήση της πολύτιμης «πρώτης ύλης».
Κατά μήκος των εξωτερικών υδραγωγείων της ΕΥΔΑΠ που μεταφέρουν νερό από τους ταμιευτήρες Μόρνου και Ευήνου μέχρι τις μονάδες επεξεργασίας νερού στην πρωτεύουσα, έχουν κατασκευαστεί και λειτουργούν Μικρά Υδροηλεκτρικά Έργα.
Με τον τρόπο αυτό αξιοποιείται το υδραυλικό δυναμικό των εξωτερικών υδραγωγείων Ευήνου – Μόρνου – Υλίκης – Μαραθώνα που λειτουργούν καθημερινά μεταφέροντας νερό στην Αθήνα. Αυτό επιτυγχάνεται με την εκτροπή του νερού του υδραγωγείου σε παράπλευρο κανάλι που οδηγεί σε μονάδα παραγωγής ενέργειας. Εκεί, με την λειτουργία υδροστροβίλου, γίνεται η μετατροπή της υδραυλικής ενέργειας του νερού σε μηχανική και ακολούθως από την γεννήτρια, σε ηλεκτρική.
Στην συνέχεια, το νερό διοχετεύεται ξανά στο κεντρικό υδραγωγείο, συνεχίζοντας την ροή του προς τις χαμηλότερες στάθμες. Ανάλογα με την φύση του έργου, τις συνθήκες λειτουργίας του, το καθαρό ύψος πτώσης και το μέγεθος της παροχής, σχεδιάζεται ο απαιτούμενος ηλεκτρομηχανολογικός εξοπλισμός του κάθε ΜΥΗΕ. Έχουν κατασκευαστεί επτά υδροηλεκτρικά ΜΥΗΕ κατά μήκος των υδραγωγείων της ΕΥΔΑΠ.
Με την λειτουργία των Μικρών Υδροηλεκτρικών Έργων εξασφαλίζεται: